Woblery – słów kilka

Woblery

Wobler jest sztuczną przynętą, która imituje pokarm ryb drapieżnych (ryby, płazy, owady). Zrobiony jest z różnych materiałów, takich jak: drewno czy plastik i stosowany podczas połowu metodą spinningową i trollingową. Nazwa ,,wobler” pochodzi od słowa angielskiego „to woble” – czyli „telepać się”.

Typową cechą każdego woblera jest:

• sposób poruszania się w wodzie – w nurcie lub podczas ściągania zestawu
• wyporność – podzielić je można bowiem na: tonące i pływające; ostatnio pojawiła się nowa grupa: woblerów neutralnych, które pozostają na głębokości na jakiej przebywały przed zaprzestaniem zwijania linki
• głębokość schodzenia – grupa 1: woblery schodzące płytko od ok. 20cm po prawie 2m; nurkujące głęboko od 2m do prawie 6m; woblery powierzchniowe

Sporo tych przynęt posiada wbudowany przy dziobie poziomy ster, który pozwala kontrolować jego głębokość schodzenia. Jest on często wbudowany na stałe, ale zdarzają się też stery z możliwością regulacji.

Woblery możemy też podzielić na:

• jednoczęściowe
• wieloczęściowe – mają bardziej agresywną akcję, bardziej neutralną pracę oraz wydają dźwięki

Woblery trociowe

My skupić się chcemy na woblerach trociowych, których najważniejszą cechą jest właśnie agresywna akcja dobrze wyczuwalna na kiju. Podczas połowu w szybkim nurcie gdzie fale hydroakustyczne rozchodzą się na małej przestrzeni zastosowanie takiej przynęty wydłuży je, a następstwem tego będzie zwiększenie pola oddziaływania woblera na linię boczną ryby. Typową cechą takiego woblera jest długi ster i oczko umieszczone na nosie przynęty oraz jego spora masa, gdyż im będzie on cięższy tym dalej i celniej można nim rzucić. Co do długości – najbardziej preferowane są przynęty od mniej więcej 6 do 12cm. Należy brać pod uwagę bowiem, iż łowimy bardzo różne ryby – od troci (która nie chwyci zbyt dużej przynęty) po szczupaka. Kolorystykę naszych woblerów dobrze jest dobrać według własnych doświadczeń lub spostrzeżeń, gdyż zdania są tu podzielone. Część wędkarzy uważa, że lepsze i skuteczniejsze są barwy agresywne, inni wolą naturalne barwy. Sugerować się jednak należy przejrzystością wody – gdy jest ona czysta wtedy dobrze sprawdzą się przynęty naturalne, ale gdy nie jest zbyt wyrazista wtedy pewniejsze są te jaskrawe.

Dla większości wędkujących wobler to przynęta ulubiona i zajmująca najwyższe miejsce w połowach. Powodów jest tu kilka:

• daje się on prowadzić najbardziej precyzyjnie ze wszystkich przynęt
• w swojej konstrukcji ma dwie cechy pozwalające na regulowanie jego pracy oraz na dostosowanie go do łowiska i panujących nad wodą warunków: ster: żeby regulować jego kąt nachylenia można wykonać go z jednego kawałka poliwęglanu; potrzebne są tu zapalniczka i kombinerki; ster należy podgrzać przy pomocy zapalniczki (nadając mu plastyczność), a następnie kombinerkami można go już regulować; gdy podciągnie się go do dołu spowoduje się, że wobler będzie nurkował płycej, robiąc odwrotnie będzie schodził głębiej; można jeszcze podciągnąć ster do dołu w połowie długości powodując płytką i agresywną pracę; oczko woblera: można podgiąć je do dołu (tu wabik będzie pracował agresywniej) lub odwrotnie (wabik uspokoi się), jak również poziomo (w prawo – wobler będzie płynął wolno i jednostajnie, a gdy przyspieszymy zwijanie żyłki skręci w prawo; w lewo – wobler przy przyspieszaniu zwijania skręci w lewo)
• idealnie nadaje się do obławiania prostek wachlarzem czyli obłowienie sporego obszaru wody jednym rzutem; polega na zarzucaniu przynęty na drugi brzeg i regulowanym spływie po łuku (bez używania kołowrotka), kiedy przynęta znajdzie się pod brzegiem można zaczynać zwijać linkę

Są miejsca, w których czasem i szybko schodzący wobler nie może dotrzeć do dna.

W tej sytuacji można zastosować jedną z dwóch metod:

 

1. Mocowanie do woblera ciężarka (łezki) o masie pozwalającej na zejście w okolice dna.
2. Trok, który dowiązuje się do żyłki o mniejszej niż żyłka główna średnicy. Można zrobić trok ruchomy co pozwala regulować odległość woblera od ciężarka. Nie należy montować ciężarka na głównej żyłce. Polecane są woblery pływające – pozwalają spławić się z nurtem, co jest pożyteczne na prostych, długich odcinkach.

Wybierając się nad rzekę trociową warto jest zakupić tamtejsze ręcznie robione woblery. Są one często tworzone pod konkretną wodę co wyróżnia je spośród tych robionych seryjnie. Kiedy chcemy dobrać przynęty na pomorski szlak pamiętać trzeba o ciężkim sprzęcie. Wyrzutowy ciężar wędki zaczynać się może od 15-35 gramów, a długość od mniej więcej 2,5m, kołowrotek o rozmiarze 4000.