Charakterystyka
Występowanie i liczebność
Gdzie i kiedy łowić?
Jaką techniką łowić?
Najlepsze przynęty
Okres ochronny
Rekordowy okaz
Zdjęcia użytkowników
Troć wędrowna jest popularną w Polsce rybą wędrowną należącą do rodziny łososiowatych. Przeciętnie trocie osiągają do 100 cm długości i ważą kilkanaście kilogramów. Ciało ma wrzecionowate, bocznie spłaszczone i wydłużone co pozwala jej dobrze pokonywać silny prąd rzeczny. Jej grzbiet ma szary lub brązowy kolor, boki mają barwę jaśniejszą, a brzuch jest srebrzysty. Trocie wędrowne głowę, grzbiet i boki mają pokryte gęstymi plamkami ciemnego koloru a na czas tarła uzyskują one czerwonawą obwódkę. U młodszych osobników plamki mogą mieć kolor czerwonawy. Długość życia troci wędrownej może wynosić nawet 20 lat. Tarło troci trwa od grudnia do kwietnia, wcześniej, w okresie od lipca do końca jesienią trocie odbywają tzw. wędrówki tarłowe. Młode trocie zwana smoltami szybko wpływają do morza, najczęściej grupując się w duże stada. Trocie wędrowne jak wszystkie inne ryby z rodziny łososiowatych są drapieżnikami. Odżywiają się więc wszelkimi formami pożywienia pochodzenia zwierzęcego. Podstawę pokarmu troci wędrownych stanowią więc: mniejsze ryby, skorupiaki, bezkręgowce, larwy i owady, a także żaby, ślimaki, małże, pijawki, a dla młodych smoltów głównie plankton i larwy owadów.
Występuje głównie w Europie, w wodach przybrzeżnych Oceanu Atlantyckiego, Morza Północnego, a także Morza Bałtyckiego. W polskich wodach trocie występują głównie w Wiśle i jej dopływach. Wiele troci można spotkać także w rzekach takich jak: Parsęta, Rega, Wieprza, Ina, Słupia, i innych rzekach Pomorza. Preferuje zimną wodę, o wysokim stopniu czystości i silnym nurcie. Najlepiej czuje się w rejonach przydennych.
Podobnie jak w przypadku troci jeziorowej, również trocie wędrowne można łowić od stycznia, do początku jesieni. Szczególnie zimą są one aktywne w rzekach. Przedwiośnie to również dobry okres na łowienie troci, które w tym czasie powracają z wędrówek tarłowych i są aktywnymi łowcami.
Najpopularniejsze techniki łowienia troci wędrownej to spinning i metoda muchowa. Kij do spinningu o długości około 2,7 metra, wytrzymała żyłka, gdyż hol troci, zwłaszcza w małej rzece nie jest łatwy. Z reguły pierwsza reakcja po zacięciu jest najmocniejsza i najbardziej „paniczna”, dlatego dobrze jest przeczekać ją na wysprzęglonym hamulcu, odpowiednio popuszczając żyłkę.
Na troć wędrowną skuteczna będzie większość popularnych sztucznych przynęt, takich jak woblery, rippery czy błystki obrotowe. Łowiąc w mniejszych rzekach warto założyć mniejsze przynęty, nie tak duże jak w przypadku troci jeziorowej. Dobrze sprawdzają się też wahadłówki. To co istotne, to odpowiednie i umiejętne prowadzenie przynęty, która musi być prowadzona na sporej głębokości. Ściągać można ją zarówno z prądem jak i pod prąd.
W przypadku troci wędrownej okres ochronny obowiązuje od 1 października do 31 grudnia.
Największą troć wędrowną złowił w 2006 roku Wiesław Flis. Okaz ważył 14,70 kg i mierzył 113 cm długości. – stan na 02.2015